SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna w Nędzy

20474

Book

In basket

rate

Latarnik / Henryk Sienkiewicz ; wstęp i komentarz Krystyna Poklewska. - Wrocław : Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1988. - 39, [1] strona ; 21 cm.

(Nasza Biblioteka)

Author

Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Autor Poklewska Krystyna (1933- ). Przedmowa

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura polska

Subject

Latarnia morska Colón (Panama, prowincja Colón)

Genre/Form

Opowiadania i nowele

Skawiński to starszy człowiek, wieloletni tułacz, który marzy o miejscu, w którym znajdzie ostateczną przystań, spokój i odpoczynek po trudach życia. Kiedy dostaje pracę w stojącej na uboczu latarni morskiej, wydaje mu się, że znalazł wreszcie to, czego szukał. Potem jednak dociera do niego niespodziewana przesyłka i zmienia znów całe jego życie. Jednak Skawiński wcale tego nie żałuje... Jeśli chcecie wiedzieć, dlaczego i co było w paczce, przeczytajcie ten utwór![źródło:https://www.empik.com/latarnik-sienkiewicz-henryk,p1175820222,ksiazka-p].

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Filia w Zawadzie Książęcej

O dostępność zapytaj w bibliotece: sygn. 821.162.1-3 (2 egz.)

Filia w Babicach

O dostępność zapytaj w bibliotece: sygn. 821.162.1-3 (lektura) (2 egz.)

Reviews:

„Latarnik” autorstwa Henryka Sienkiewicza to nowela powstała w 1881 roku. Inspiracją do jej napisania była historia zawarta w jednej z korespondencji z Ameryki Juliana Horaina, w której autor opisał losy Polaka Sielawy, który zaczytawszy się w powieści Zygmunta Kaczkowskiego „Murdelio”, zapomniał zapalić latarnię i przez to stracił posadę.
Sienkiewicz wzorując się na prototypie, stworzył postać Skawińskiego – zaprawionego w walce, (...) umęczonego przez życie samotnego człowieka. Kiedy go poznajemy, jest już w podeszłym wieku; szuka swojego miejsca, gdzie w końcu będzie mógł odpocząć. Przebywając w Aspinwall niedaleko Panamy, Skawiński aplikuje na stanowisko latarnika na małej wysepce, które po wypadku poprzednika jeszcze nie zostało obsadzone. Z racji znacznego braku w latach siedemdziesiątych XIX wieku kandydatów na tę posadę, bohater noweli po krótkiej rozmowie z konsulem Stanów Zjednoczonych otrzymuje pracę latarnika i nareszcie odnajduje upragniony spokój. Mieszkając na wysepce, nie mając praktycznie kontaktu ze światem zewnętrznym, Skawiński oddaje się kontemplacji otaczającej go przyrody, a także wspomina dawne dzieje, dzięki czemu możemy poznać jego losy od około 1830 roku. Z czasem powiew nowości i ustabilizowania w życiu latarnika gaśnie, a zastępuje je monotonia, która zostaje przerwana w momencie dostarczenia paczki z lekturą „Pana Tadeusza”. Dogłębnie poruszony bohater przenosi się wraz z tekstem Inwokacji do swojej ojczyzny, do Polski; wyrywa się z letargu. Przez gwałtowny napływ wspomnień zaniedbuje on swe obowiązki, co skutkuje wypadkiem, zwolnieniem z wymarzonej posady i dalszym tułactwem.
Zdecydowanie postać Skawińskiego możemy nazwać postacią tragiczną – los nie pozwolił mu pozostać w ukochanej Polsce, ale też zapuścić korzeni w innym miejscu; był skazany na nieustanne tułactwo. Jednak nie poddawał się, szukał innej drogi, walczył. Posada latarnika wydawała się być idealnym rozwiązaniem, wysepka dawała mu poczucie pozornego spoczynku i bezpieczeństwa, ale samotność oraz odosobnienie zaczęły zacierać pragnienie powrotu do ojczyzny. Dopiero utwór Adama Mickiewicza obudził uśpione w bohaterze uczucia. Sienkiewicz bardzo dobitnie przedstawił w tej sytuacji rolę literatury w życiu człowieka, zwłaszcza tej rodzimej, postawę patriotyzmu oraz tożsamości narodowej.
Zdecydowanie mogę polecić tę książkę każdemu, kto zapomniał kim jest i szuka prawdziwych postaw oddania swemu narodowi. Jest to wspaniała nowela, skłaniająca do refleksji, wzmacniająca jestestwo czytelnika. Powinna być obowiązkową pozycją do przeczytania przez każdego Polaka.